NHm vertelt: David van Huiden

Het gezin in Amsterdam-Oost
David van Huiden (1931) woonde samen met zijn moeder, weduwe Rosa Wijnberg, en zijn oudere zus Josephine, in Amsterdam-Zuid. Zijn biologische vader was voor zijn geboorte overleden. Rosa werkte als apothekersassistente, maar verhuurde daarnaast kamers om rond te komen. In september 1938 hertrouwde zij met Maurits Hamburg en verhuisde met de kinderen naar Amsterdam-Oost.

Gesperrt
Na het uitbreken van de oorlog overwogen Rosa Wijnberg en haar echtgenoot naar Palestina uit te wijken, maar zij zagen daar door geldgebrek toch vanaf. Door de anti-Joodse maatregelen verloor Davids stiefvader zijn baan als ambtenaar op het Amsterdamse stadhuis, maar kon snel daarna aan de slag bij de Joodsche Raad, waar ook werk was voor Josephine. Dankzij het werk voor de Joodsche Raad was de familie zogenaamd ‘gesperrt’, wat betekent dat zij ‘voorlopig vrijgesteld van deportatie’ werden.

Onderduik
Toen er op 20 juni 1943 in Amsterdam-Oost een razzia was en Joden uit hun huis werden gehaald, ging David de hond uitlaten om de razzia te ontlopen. Later werd hij meegenomen door een goede vriend van zijn stiefvader die in het verzet zat en hem naar een onderduikadres bracht in Friesland. Zijn moeder, stiefvader en zus werden bij de razzia opgepakt, gedeporteerd en vermoord in Sobibor op Davids verjaardag, 2 juli 1943.

Holocaust overlevende en Nebenkläger

David van Huiden was een van de Nederlandse ‘Nebenkläger’(medeaanklagers) in het proces tegen de Oekraïner Iwan (John) Demjanjuk (1920-2012), die beschuldigd werd van oorlogsmisdaden. In mei 2011 werd hij schuldig bevonden en veroordeeld voor medeplichtigheid aan de moord op circa 28.000 Joden, onder wie veel Nederlanders.

In Memoriam: Kunstwerk voor slachtoffers
In Memoriam van Willem Volkersz is een kunstwerk ter nagedachtenis aan de leerlingen van de 1e Montessorischool in Amsterdam die tijdens Holocaust zijn vermoord of op een andere manier om het leven zijn gekomen. Het bestaat uit 172 houten koffers en een neonsculptuur. Op een van de koffers staat de naam van Josephine van Huiden. Het kunstwerk is te zien in het Nationaal Holocaust Museum.