Zierikzee
Vanaf het einde van de achttiende eeuw hield een kleine groep Joden synagogediensten in een privéwoning aan de Oude Haven te Zierikzee. In het begin van de negentiende eeuw ontstond er een Joodse gemeente en in 1825 vond de inwijding plaats van de synagoge aan de Meelstraat.
Dit gebouw werd in 1888 opgeknapt en heeft daarna tot 1920 als synagoge dienst gedaan. Tegenwoordig is het een woonhuis, maar een windvaan op het dak, in de vorm van een leeuw die een davidster vasthoudt, herinnert aan de vorige bestemming.
Naast een kerkbestuur was er in Zierikzee een begrafenisgenootschap. In 1799 werd een Joodse begraafplaats gelegen aan de Grachtweg in gebruik genomen. De kinderen van de gemeenteleden kregen godsdienstonderwijs.
De Joden van Zierikzee waren voornamelijk werkzaam in de handel en nijverheid. In de negentiende eeuw vestigde de fabrikantenfamilie Salomonson uit Almelo enkele handmatige katoenweverijen in Zierikzee. Hieraan kwam na enkele decennia alweer een einde.
Door het geringe aantal leerlingen moest de Joodse school al in 1860 gesloten worden. Vanaf 1913 werden er door het teruglopen van het aantal gemeenteleden alleen nog op de feestdagen synagogediensten gehouden. De Joodse gemeente van Zierikzee werd in 1922 bij die van Middelburg gevoegd.
Gedurende de Duitse bezetting zijn vrijwel alle Joodse inwoners van Zierikzee naar Amsterdam overgebracht. Vandaar werden zij naar de kampen in Polen gedeporteerd en daar omgebracht.
Tegenwoordig wonen er nog enkele Joodse gezinnen in Zierikzee. De begraafplaats wordt onderhouden door de plaatselijke overheid. Dicht bij de begraafplaats, op de hoek van de Grachtweg en de Caustraat, staat een zuil ter nagedachtenis aan de gedeporteerde en vermoorde Joodse inwoners van Zierikzee.
Aantal Joden in Zierikzee en omgeving
jaar
1809
31
1840
58
1869
51
1899
28
1930
25