Zandvoort

De joodse gemeente van Zandvoort kwam in het laatste kwart van de negentiende eeuw tot ontwikkeling, toen de plaats een populaire badplaats werd. In de eerste decennia van de twintigste eeuw maakte Zandvoort nog deel uit van de joodse gemeente Haarlem. In 1919 richtten joodse inwoners van de badplaats het genootschap Elia op. Met steun van de Amsterdamse vereniging Elia vond de bouw van de synagoge aan de Dr. J.G. Metzgerstraat plaats. De inwijding vond plaats in 1922. Een jaar later kreeg de joodse gemeente Zandvoort een onafhankelijke status binnen het Nederlands-Isralitisch Kerkgenootschap. Twee genootschappen hielden zich bezig met de zorg voor het interieur van synagoge en met sociale activiteiten.

Veel joden uit Amsterdam, vooral leden van het joodse proletariaat, brachten in Zandvoort hun vakantie door. Ten behoeve van de kinderen uit armlastige gezinnen werd een ziekenhuis opgericht, de Clarastichting. In de jaren dertig van de twintigste eeuw kwamen er enige tientallen joodse vluchtelingen uit Duitsland naar Zandvoort. Joodse inwoners van de plaats namen in die periode ook zitting in de gemeenteraad.