Vaals

Rond het begin van de negentiende eeuw vestigden zich Joden in Vaals, afkomstig uit Pruisen. Vanaf 1821 tot 1827 waren de Joodse inwoners van Vaals ingedeeld bij de gemeente Eijsden, daarna vormden zij een zelfstandige Joodse gemeente.

In 1862 werd de situatie weer teruggedraaid en vielen de Joden van Vaals wederom onder Eijsden. Rond 1900 werden zij aan Gulpen toegevoegd. In 1935 tenslotte werd de naam van de Joodse gemeente Gulpen veranderd in 'Gulpen-Vaals' en werd de zetel van de gemeente gevestigd in Vaals.

De synagogediensten werden rond het midden van de negentiende eeuw in een privéwoning gehouden. In een later stadium vonden de godsdienstoefeningen plaats in een huissynagoge aan het Von Clermontplein. Deze situatie duurde tot kort voor de Duitse bezetting.

In de dertiger jaren vestigde een aanzienlijk aantal Joden zich in de grensplaats. Zij werden tezamen met de andere Joodse inwoners van Vaals allen tijdens de bezettingsjaren gedeporteerd en vermoord. Na de oorlog is het Joodse leven in de plaats niet hervat.

De Joodse begraafplaats in Vaals, die vanaf 1900 in gebruik was en nabij de Tentstraat ligt, wordt onderhouden door de plaatselijke overheid.