Goes
Rond het midden van de veertiende eeuw heeft er in Goes een aantal uit Frankrijk gevluchte Joden gewoond. Daarna wordt er eeuwenlang niets vermeld over Joodse inwoners in de plaats.
Synagoge in Goes, ca. 1910
Rond 1835 wonen er weer Joden in Goes, die voor hun godsdienstoefeningen bijeenkomen in een privé-huis. De Joodse gemeente krijgt in 1836 een onafhankelijke status. Er wordt een synagoge gebouwd, die in 1881 grondig gerenoveerd wordt. Ook was er sedert 1835 een Joodse begraafplaats in gebruik, gelegen aan de Zaagmolenstraat.
Midden negentiende eeuw is de Joodse gemeenschap van Goes op zijn hoogtepunt, daarna zet de neergang in. In 1911 wordt de Joodse gemeente van Goes bij die van Middelburg gevoegd. De weinige Joden, die aan het begin van de bezetting nog in Goes woonden zijn via Amsterdam en Westerbork naar Polen gedeporteerd en daar vermoord. De Joodse begraafplaats wordt tegenwoordig door de plaatselijke autoriteiten onderhouden. De grafstenen op deze begraafplaats zijn geïnventariseerd in het Stenen Archief.
Aantal Joden in Goes en omgeving
jaar
1809
17
1840
88
1869
52
1899
24
1930
6
