Mageen Davied

Betekenis

Mageen Davied wordt in het algemeen als Davidster vertaald, hoewel de letterlijke vertaling 'schild van David' luidt. Van oorsprong is deze zespuntige ster geen Joods symbool en enig verband met de bijbelse koning David is niet aantoonbaar. Het was een algemeen gebruikt ornament, dat rond het begin van de algemene jaartelling al ter decoratie van synagogen werd gebruikt, maar ook terug te vinden is in vroege Arabische kunst en architectuur en in middeleeuwse kerken.

De Joodse gemeenschap van Praag koos de zespuntige ster rond 1350 als embleem voor haar vlag. Vanaf het einde van de vijftiende eeuw verschijnt het symbool als vignet van Joodse boekdrukkers. Als decoratie van religieuze objecten als sederschotels en chanoekalampen werd de Davidster rond het begin van de negentiende eeuw populair. De opkomst van het zionisme aan het einde van die eeuw maakte de blauwe zespuntige ster tot het Joods-nationalistische symbool. Gedurende het Nazi-regime werd de verplichting tot het dragen van de gele jodenster ingevoerd als teken van discriminatie.

Bij de oprichting van de staat Israël symboliseerde de blauwe ster in de witte vlag de nationale wedergeboorte. Sindsdien is de Mageen David populair als teken van Joodse identiteit, als sieraad en als decoratief element, zoals op souvenirs.