Esther Zilversmit en Appie Bood
Deze voorstelling was te zien tot 19 juli 2015
Esther Zilversmit (1973-2003) en Appie Bood (1965) studeerden beiden aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam.
Nog voor haar afstuderen in 1999 maakte Esther de installatie Meisjes die op mij lijken. Voor dit kunstwerk interviewde Esther vijf meisjes die op haar leken. Vervolgens filmde zij zichzelf alsof zij de geïnterviewde was.
Van 1999 tot haar overlijden in 2003 werkte Esther nauw samen met haar partner Appie Bood. Gedurende deze vier jaar filmden en fotografeerden ze hun leven en onderzochten ze hun verhouding tot elkaar en tot anderen. Dit mondde uit in fotoreportages of 'beeldverhalen', die in diverse tijdschriften werden gepubliceerd.
Het videokunstwerk Voor Omi bestaat uit foto's die vlak na het overlijden van Esthers oma in 2001 zijn gemaakt. Esther en Appie besloten haar complete garderobe vast te leggen, ook haar tassen, schoenen, riemen, badpakken en handschoenen. Door alle kledingstukken aan te trekken, kroop Esther in de huid van haar oma, in een poging om dichter bij haar te zijn.
Esthers oma zag er altijd gesoigneerd uit. Zij kocht haar kleding bij voorkeur in haar geboorteland Duitsland, waar ze als jong meisje al gekleed ging als Greta Garbo. Eind jaren dertig vluchtte ze naar Nederland en in 1942 naar Parijs, waar ze ondergedoken en in erbarmelijke omstandigheden de oorlog overleefde. Terug in Amsterdam vierde Omi, door zich prachtig te kleden, haar overwinning.