Amsterdam: Synagoge Lekstraat
De synagoge in de Lekstraat 63 bevindt zich in de Rivierenbuurt, een buurt die voor de oorlog voor bijna 30% Joods was. Anne Frank woonde er met haar familie op het Merwedeplein, na hun vlucht uit Duitsland voor Hitler. De Lekstraat Synagoge (1937) is de laatste synagoge in Amsterdam die voor de Tweede Wereldoorlog is gebouwd. De architect, Abraham Elzas (1907-1995), was eerder werkzaam bij architect Le Corbusier in Parijs; de Lekstraat Synagoge heeft dan ook de stijl van de Nieuwe Zakelijkheid: een strak gebouw met een licht interieur.
Aan de gevel prijkt de Hebreeuwse tekst: 'En ik zal in het midden der kinderen Israëls wonen en ik zal mijn volk Israël niet verlaten.' (1 Koningen 6:13). Tijdens de Tweede Wereldoorlog konden Joden in de Lekstraat Synagoge de gele davidsterren kopen die ze verplicht waren te dragen. Na september 1943 werd het een opslagplaats van meubels van weggevoerde Joden.
In de jaren zeventig van de 20ste eeuw kwam het pand op de nominatie voor sloop. In plaats hiervan kwam het Verzetsmuseum in het pand, terwijl de voormalige jeugdsjoel dienst bleef doen als synagoge. In 1999 verhuisde het Verzetsmuseum naar het gebouw Plancius in de Plantage. In de grote ruimte van de Lekstraat Synagoge is thans een veilinghuis gevestigd.
